18 Mart Çanakkale Deniz Zaferi ve Kahraman Türk Topçusu
18 Mart tarihi Çanakkale deniz zaferinin yıl dönümüdür. Türk tarihinin en önemli kırılma noktalarından birinin yaşandığı bu kutlu gün Türk ulusu için bir şeref nişanesidir. Bu zaferi kazanmada emeği geçen Anafartalar kahramanı Mustafa Kemal Paşa başta olmak üzere tüm şehitlerimizi rahmet ve minnetle anıyoruz.
Çanakkale Savaşı’nın çıkış sebebi: İtilaf Devletleri’nin Türk Boğazlarını geçerek Osmanlı İmparatorluğu’nun başkentini işgal etmek, bu sayede Osmanlı’yı savaş dışı bırakarak savaştaki cephe sayısını azaltmak istemesidir. Boğazların İtilaf Devletleri egemenliğine girmesi savaş sebebiyle ekonomik ve siyasi zorluklar yaşayan ve savaşı sürdüremeyen Çarlık Rusya’yı desteklemek ve bu sayede savaşın daha hızlı sonlandırılması anlamına geliyordu. Bu amaçla İtilaf Devletleri devasa bir donanmayla Çanakkale Boğazı’na saldırdı. Ellerindeki kuvvetin büyüklüğüne güvenerek Çanakkale’yi zahmetsizce geçebileceklerini düşünüyorlardı. Ancak bu hamle onlara tarihin en büyük hezimetlerinden birini yaşatacak ve Çanakkale’nin geçilmez olduğunu öğretecekti.
I.Dünya Savaşı’nın ayak seslerinin duyulduğu 19. yüz yılın sonlarından itibaren Türk tarafı harekât planları yapmış ve çeşitli tahkimatlarla boğaz savunmasını güçlendirmiştir. Eğer bu yapılmamış olsaydı donanması yok denecek seviyede olan bir ülke olarak Çanakkale Boğazı’nı savunmamız asla mümkün olmayacaktı. Bu tahkimatlar sayesinde özellikle savaşın deniz muharebeleri kısmında düşman donanmasına büyük hasar verilmiş ve psikolojik olarak bir avantaj sağlanabilmiştir.
1880 sonrasında Boğazların durumu yeniden ele alınmış, denetimler yapılmış, Hakkı ve Cemil Paşalar Sultan II. Abdülhamid tarafından bu iş için görevlendirilmiştir. Topçu ve İstihkam Komisyonu Boğaz savunmasını dört hat üzerinde düzenlemiş ve bu bölgeye Alman yapımı Krupp ve Armstrong topları yerleştirilmiştir. Ayrıca Boğazlarda 564 mevcutlu bir torpido bölüğü oluşturulmuştur. Bir diğer önemli gelişme olarak, Boğazları gece projektörlerle aydınlatma çabaları başlamış ve yerli fabrikalarda bu aletlerin üretimine geçilmiştir. 1890’larda savunma bakımından istihkâmların üç kısma ayrılması uygun görülmüştür. Buna göre birinci kısım, 200 top içeren Seddülbahir, Kumkale ve Eskihisarlık kaleleri; ikinci kısım 58 top mevcutlu Kepez burnu, Kuşburnu ve Mecidiye tabyaları ile Boğaz ve Nara kalelerinden oluşmaktaydı.
Kullanılan Toplar:
- Krupp 105 mm Obüs: 1909-1918 yılları arasında Alman ordusu ve müttefiki birkaç ülkenin ordularının envanterlerine girdi. Ağırlığı 1.145 kilo ve namlu uzunluğu 1.625 metre olan Krupp 105 mm Obüs 6.300 m menzile sahipti.
- Krupp M03 75 mm Topçu Sistemi: M03, 1.079 kilogram ağırlığa sahip olup, 8.671 kilogram ağırlığında mermileri kullanıyordu. Bu mermileri 6.000 metre mesafeye kadar atabilmekteydi.
- Rheinmetall 77 mm Obüs: Osmanlı ordusunun sıklıkla kullandığı 77 mm’lik topun, 9 km gibi bir mezili vardı. Bu, Osmanlı’nın elindeki en uzun menzilli toplardandı.
- Krupp M96 77 mm Topçu Sistemi: Krupp M96 L/27 nA 77 mm, 7.800 metre menzile sahip olan bir toptu. Neredeyse 7 kg olan mermilerinin içerilerinde 300 şarapnel bulunuyordu.
- Schneider 75 mm Topçu Sistemi: Alman topçu sistemlerine ek olarak Osmanlı ordusu envanterinde bulunan Fransız menşeli topçu sistemidir.
Kullanılan topçu sistemleri genel olarak bu şekildedir. Su üstü gemilerine sahip olmayan bir devletin dünyanın en büyük deniz güçlerini hezimete uğratmasındaki başat aktör ülkesini korumak için canını seve seve vermeye hazır olan kahramanların ortaya koyduğu ruh ve kara konuşlu topçu sistemleridir. Seyit onbaşı ve adını bilmediğimiz sayısız kahraman bu topları kullanarak düşmanı püskürttü. Topçu marşında dendiği gibi:
Milli savaşın bilin ki bizler, tarihini güllemizle yazdık göklere, tufanlar kudursa hep denizde, sinmez bu vatanda düşman asla…Binler yaşa topçu heybetinle! Kahraman Türk topçusuna ve Çanakkale kahramanlarına saygı ve minnetle.
